Even een snel berichtje over shaggy en diego. Helaas lig ik met koorts op bed en ben niet in staat nog een heel verhaal te schrijven.
Diego is in de nacht van zondag op maandag geland op schiphol. Dit was anderhalve dag te laat dan gepland. Alle vluchten vanuit lissabon ware de dag ervoor gecanceld, en hier in nederland ging het ook niet al te makkelijk met al die sneeuw.
Uit de gate was diego nog lekker groggy. We hebben hem daarom in zijn bench naar de auto gereden. Onderweg naar huis bleef die lekker op mijn schoot hangen.
Thuis aangekomen heb ik shaggy van boven gehaald en ben met hun beide gaan wandelen. Dit verliep allemaal heel rustig en shaggy vond het maar wat interesant.
De eerste 2 dagen wou diego niet eten. Hij snapte niet wat hij met die brokjes moest doen. Ik neem aan dat hij vlees kreeg in portugal. Toch was het belangrijk dat diego ging eten want hij ziet er nog vrij mager uit. Gelukkig ging dit al beter nadat ik smulsaus over zijn brokjes had gegooit.
Shaggy en diego zijn net jut en jil. Lopen constant achter mij en elkaar aan. Als diego met de knuffel speelt dan wil shaggy ook ineens en als shaggy het bot heeft dan moet diego die ook. Nu blijkt echter wel hoe jaloers shaggy eigenlijk is.
Ze spelen lekker ruw met elkaar maar diego houd mooi de overhand op shaggy. En 2 jonge mannetjes dus.
Shaggy is nog steeds een leuke pup. Erg actief en met zijn eigen willetje.
Diego lijkt misschien een timide hond in het begin omdat hij zo gigantisch rustig is maar dat valt reuze mee. Diego is super lief en volgzaam en komt graag knuffels halen.
Binnenkort nog een wat uitgebreider verhaal als ik mij weer wat beter voel!
Helaas heeft Shaggy nog
geen adoptie gezinnetje gevonden. De opties die er op hem waren, zijn toch niet
helemaal door gegaan. Toch maak ik mij nog helemaal geen zorgen want Shaggy zal
heus snel een plekje vinden.
We hebben inmiddels
ontdekt dat Shaggy allergisch is voor normaal voer en krijgt nu alleen maar
hyperallergeen voer en dus ook alleen maar hyperallergeen snoepjes. Wel mag hij
van mij nog steeds op zijn botje kauwen want die krijgt hij nog niet kapot en dus
krijgt hij daar weinig van binnen. Zo lang dit goed gaat blijven we dit gewoon
doen. Maar inmiddels heeft Shaggy geen diaree meer J. Kortom super dus!
Shaggy kan ook nog steeds
zonder riem lopen al gaat het wel ietsje moeizamer. Hij wordt steeds ondeugender
en probeert bij mij weg te rennen als hij iets te eten heeft gevonden op
straat. Aan de riem loopt Shaggy eigenlijk wel goed. Hij trekt niet al te veel
en loopt over het algemeen aan één kant. Wel moet je steeds meetrekken omdat
hij aan alles moet ruiken.
Ook is Shaggy nog steeds
erg aanhankelijk. Hij wil met iedereen knuffelen maar ik blijf zijn mama
(volgens Shaggy). Toen ik bij mijn zusje op visite was en ik snel naar de
supermarkt ging, bleef Shaggy piepen. Dit doet hij overigens niet als er geen
mensen zijn. Als hij alleen word achtergelaten dan piept hij even en dan is het
snel over. En hij is heeeeel blij als je weer terug komt. Toch probeer ik dit
niet teveel te motiveren door hem eerst 5 minuten te negeren als ik thuis kom.
Als ik Shaggy buiten bij de winkel alleen laat dan begint hij als een gek te
trillen dus ik probeer die bezoekje zo kort mogelijk te houden (ik blijf het
doen omdat hij het toch zal moeten leren).
Zindelijk is Shaggy nog
niet. Dit komt voornamelijk door zijn diaree. Momenteel zijn we net twee dagen
bezig met bench training dus ik hoop dat dit hem snel zindelijk gaat maken.
Daarnaast moet hij het goede voorbeeld geven aan zijn grote broer Diego die
zaterdag op Schiphol aankomt.
De sneeuw vond Shag
helemaal het einde. Al bleef af en toe wat sneeuw tussen zijn kussentjes
plakken en dan begon hij heel erg te janken. Blijkbaar deed dit echt even pijn.
Maar dit konden we altijd snel verhelpen.
Ook heeft de shag-meister
zijn voorlopig laatst vaccinatie gehad. De dierenarts vond hem heel stoer want
Shaggy gaf geen kick toen hij het prikje kreeg.
Voor meer informatie over
Shaggy dan mag je mij altijd mailen.
Voor vragen over adoptie
of over de stichting dan graag naar de website van stichting Mirbessa.
Omdat Shaggy een leuke,
lieve en drukke hond is, en ik mijn handen hier aan vol heb ben ik met het idee
gekomen om een tweede hond op te vangen. Een volwassen wordt meestal iets
minder snel geadopteerd en kan mij meehelpen een pup op te voeden.
Nou is heeft Shaggy
mogelijk al een nieuw huisje gevonden, er is dan gewoon weer ruimte voor een
nieuwe pup.
Ik heb Thea van stichting Mirbessa gevraagd of zij in Portugal kon informeren of er daar een volwassen
hond zit dit erg stabiel is, goed met andere honden kan omgaan en goed is met
pups. Van Thea kreeg ik Diego door.
Diego is een enorme hond
maar schijnt echt super lief te zijn. Ik vind het belangrijk dat ik nog elke
dag naar het park kan zodat mijn hond met andere honden kan spelen/socialiseren
dus dit was wel echt een voorwaarde.
Diego die komt as. Zaterdag, 19 januari naar
Nederland. Dan ga ik hem van Schiphol
afhalen. Wat een leuk verjaardagscadeautje!
Voor meer informatie
betreft adoptie en procedures, graag contact op nemen met stichting Mirbessa.
Voor vragen over Shaggy
of Diego dan mag je mij mailen.
Omdat mijn neefje al Bernard heet heb ik besloten om de pup tijdelijk een nieuwe naam te geven; Shaggy.
Shaggy is nu iets langer
dan een week bij mij. Wat een heerlijk beestje is het. De eerste paar dagen
gingen super goed. Shaggy leek in de eerste instantie een hele aanhankelijke
hond. Hij liep letterlijk op je hielen als je hem uitliet (met soms wat pijnlijke
incidenten tot gevolg). Ik besloot daarom ook al snel dat hij prima los kon
lopen en had hem binnen een dag het commando ‘wachten’ geleerd, waar hij netjes
ging zitten en bleef wachten tot ik weer bij hem was. Hij durfde steeds verder
bij mij vandaan en ging steeds meer snuffelen.
Ook thuis durfde Shaggy
meer en meer en al snel racete meneer door de kamers en nam zijn knuffels mee
op ontdekkingsreis. Na zijn adhd buien komt die bij je en gaat die lekker tegen
je aanliggen om even geknuffeld te worden om vervolgens heel hard te gaan
liggen dromen.
Shaggy is wel een echte
bijter, en dit gaat ook niet altijd even zacht. Helaas heeft hij wat moeite om
dit af te leren om tijdens het spelen zijn focus totaal weg is. Wel moet ik
toegeven dat hij bij mij ook flink ruig mag spelen. Bijten doet hij niet alleen
in handen, maar in alles wat die maar te pakken kan krijgen. Dit ben ik wel
heel hard aan het afleren. Helaas gaat dit nog niet zo snel en loopt hij nog
regelmatig met mijn gordijnen te klooien of heeft hij mijn dekens of kussens te
pakken. Mijn oplader vertoont ook al tandafdrukjes en ik vond laatst een bh van
mij in zijn mandje :$.
Met andere honden is
Shaggy heel leuk. Meestal is hij in het begin een beetje bang, maar laat wel
netjes zijn zijkant zien en gaat niet gelijk op de grond liggen. Hij durft
gewoon tussen twee grote ruig spelende honden in te springen en wil er maar al
te graag bij horen. Met andere puppies delft die vooralsnog het onderspit,
misschien omdat hij altijd net ietsje kleiner is.
Andere mensen zijn Shaggy’s
achilleshiel. Hij wil het liefst tegen iedereen opspringen om een knuffel te
krijgen. Dit is de reden waarom hij niet meer geaaid mag worden tijdens het
uitlaten, want hij blijft bij iedereen stil staan. Dit is ook de reden dat
Shaggy weer aan de riem moest want hij houd op met luisteren als hij naar
andere mensen toe wil.
Tweede kerstdag is Shaggy
mee geweest naar mijn ouders in Friesland. Hier leerde hij 3 katten kennen.
Maar na een tik te hebben gekregen op zijn snuit had hij weinig aandacht voor
die onaardige beesten ;). In Friesland wou Shaggy ineens niet meer uit worden
gelaten. Ik kon heel hard trekken maar hij wou gewoon niet en bleef met zijn
kontje op de straat zitten. Waarom hij dat deed weet ik echt niet want er zijn
geen rare dingen voor gevallen. Eénmaal thuis aangekomen in Den Haag bleef hij
wat moeilijk doen en zeurderig piepen als hij er uit moest. Dit begint echter
weer steeds beter te worden.
Zindelijk is Shaggy nog
niet. Na twee dagen bleek die te begrijpen dat poepen in huis niet mocht, maar
na mijn bezoek in Friesland is dit besef helemaal weg. Hij is ook erg aan de
diaree dus ik weet niet of het hier door komt of door iets anders. Betreft de
diaree, ik wou even doorzetten met het voer wat hij kreeg om te kijken of hij
er aan zou wennen maar dit lijkt niet het geval. Deze week gaan we een andere
voer proberen om te kijken of dit wat beter gaat.
Dan was er nog oud en
nieuw. Een nachtmerrie voor vele beesten maar niet voor Shaggy. Shaggy gaf
helemaal niks om al die knallen. Het leek alsof het de normaalste zaak van de
wereld was. Pas toen er 3 meter bij hem vandaan knetter vuurwerk werd
afgestoken schrok hij even, maar al na een paar seconde besefte hij dat er geen
gevaar dreigde en liep weer netjes mee.
Al met al is Shaggy echt
een leuke hond. Hij heeft wel een consequent baasje nodig want hij begint
steeds ondeugender te worden. Ook knuffelt die graag met iedereen maar toch het
liefst met zijn baasje. We hopen dat er snel een huisje voor Shaggy gevonden
kan worden.
Voor informatie over
shaggy dan mogen jullie mij mailen.
Voor informatie over de
adoptie procedure graag contact opnemen met Stichting Mirbessa.