Omdat mijn neefje al Bernard heet heb ik besloten om de pup tijdelijk een nieuwe naam te geven; Shaggy.
Shaggy is nu iets langer
dan een week bij mij. Wat een heerlijk beestje is het. De eerste paar dagen
gingen super goed. Shaggy leek in de eerste instantie een hele aanhankelijke
hond. Hij liep letterlijk op je hielen als je hem uitliet (met soms wat pijnlijke
incidenten tot gevolg). Ik besloot daarom ook al snel dat hij prima los kon
lopen en had hem binnen een dag het commando ‘wachten’ geleerd, waar hij netjes
ging zitten en bleef wachten tot ik weer bij hem was. Hij durfde steeds verder
bij mij vandaan en ging steeds meer snuffelen.
Ook thuis durfde Shaggy
meer en meer en al snel racete meneer door de kamers en nam zijn knuffels mee
op ontdekkingsreis. Na zijn adhd buien komt die bij je en gaat die lekker tegen
je aanliggen om even geknuffeld te worden om vervolgens heel hard te gaan
liggen dromen.
Shaggy is wel een echte
bijter, en dit gaat ook niet altijd even zacht. Helaas heeft hij wat moeite om
dit af te leren om tijdens het spelen zijn focus totaal weg is. Wel moet ik
toegeven dat hij bij mij ook flink ruig mag spelen. Bijten doet hij niet alleen
in handen, maar in alles wat die maar te pakken kan krijgen. Dit ben ik wel
heel hard aan het afleren. Helaas gaat dit nog niet zo snel en loopt hij nog
regelmatig met mijn gordijnen te klooien of heeft hij mijn dekens of kussens te
pakken. Mijn oplader vertoont ook al tandafdrukjes en ik vond laatst een bh van
mij in zijn mandje :$.
Met andere honden is
Shaggy heel leuk. Meestal is hij in het begin een beetje bang, maar laat wel
netjes zijn zijkant zien en gaat niet gelijk op de grond liggen. Hij durft
gewoon tussen twee grote ruig spelende honden in te springen en wil er maar al
te graag bij horen. Met andere puppies delft die vooralsnog het onderspit,
misschien omdat hij altijd net ietsje kleiner is.
Andere mensen zijn Shaggy’s
achilleshiel. Hij wil het liefst tegen iedereen opspringen om een knuffel te
krijgen. Dit is de reden waarom hij niet meer geaaid mag worden tijdens het
uitlaten, want hij blijft bij iedereen stil staan. Dit is ook de reden dat
Shaggy weer aan de riem moest want hij houd op met luisteren als hij naar
andere mensen toe wil.
Tweede kerstdag is Shaggy
mee geweest naar mijn ouders in Friesland. Hier leerde hij 3 katten kennen.
Maar na een tik te hebben gekregen op zijn snuit had hij weinig aandacht voor
die onaardige beesten ;). In Friesland wou Shaggy ineens niet meer uit worden
gelaten. Ik kon heel hard trekken maar hij wou gewoon niet en bleef met zijn
kontje op de straat zitten. Waarom hij dat deed weet ik echt niet want er zijn
geen rare dingen voor gevallen. Eénmaal thuis aangekomen in Den Haag bleef hij
wat moeilijk doen en zeurderig piepen als hij er uit moest. Dit begint echter
weer steeds beter te worden.
Zindelijk is Shaggy nog
niet. Na twee dagen bleek die te begrijpen dat poepen in huis niet mocht, maar
na mijn bezoek in Friesland is dit besef helemaal weg. Hij is ook erg aan de
diaree dus ik weet niet of het hier door komt of door iets anders. Betreft de
diaree, ik wou even doorzetten met het voer wat hij kreeg om te kijken of hij
er aan zou wennen maar dit lijkt niet het geval. Deze week gaan we een andere
voer proberen om te kijken of dit wat beter gaat.
Dan was er nog oud en
nieuw. Een nachtmerrie voor vele beesten maar niet voor Shaggy. Shaggy gaf
helemaal niks om al die knallen. Het leek alsof het de normaalste zaak van de
wereld was. Pas toen er 3 meter bij hem vandaan knetter vuurwerk werd
afgestoken schrok hij even, maar al na een paar seconde besefte hij dat er geen
gevaar dreigde en liep weer netjes mee.
Voor informatie over
shaggy dan mogen jullie mij mailen.
Voor informatie over de
adoptie procedure graag contact opnemen met Stichting Mirbessa.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten